Dün gelen bir videoda bir adam kesime götürdüğü hayvanın başına balyozla vuruyordu. BALYOZ.
Bir haftadır kafasına KÜREKle vurularak öldürülen bir köpeğin araladığı kapıdan barınak gerçekleri bir kez daha gözler önünde. Yeni bir "uygulama" değil bu, 13 senede bir şey öğrendiysem, son da olmayacak.
"Son kafes boşalana kadar" lafını pek severiz kedi-köpekçiler olarak. Her eylemde dilimizdedir. 2015 yılında İBB Kısırkaya Barınağı'nın illegal işleyişine karşı yapılan eylem sonrası demiştim ki "Gelen herkes bir hayvanın tedavi ya da pansiyon masrafına destek olsa, düzenli bağışçısı olsa, kafesler gerçekten boşalır". Ancak bugün olduğu gibi o zaman da elini taşın altına koyup barınaktan hayvan çıkaran, hayvana evini açan ya da düzenli bağışçı olup "Ben de varım" diyen kişiler olarak sayımız bir elin parmaklarını geçmez. Barınak önünde selfie çekmekle olmuyor o kafes boşaltma işi.
Vegan olduğum için bana agresif diyen pek sevgili tanıdıklarım, bana radikal diyenler, balyozla kafasına vurulan hayvana da, kürekle öldürülen köpeğe de sesiniz çıkmıyor. Siz nesiniz bu durumda? "Normal" misiniz? Sakin?.. Anlayışlı?.. Her ne iseniz, bilin ki o yanlış bir duruş. Mesele uzun zamandır kedi-köpek ya da veganlık değil. Mesele çok uzun zamandır kötüye karşı ses çıkarmak ya da susarak destek vermek.
Kalkıp barınak kapısına gitmek zorunda değilsiniz. Birçoğunuzun imkânı ve yeri olsa da tek bir hayvana dahi evini açmayacağını da biliyorum. Ama elinizdeki telefonlarla paylaşım yapabilir, imza atabilir ve bu durumun en azından duyulmasına aracı olabilirsiniz. O kadar "insan" olabilirsiniz. Kedi-köpek için olmasa da bir gün mutlaka size de lazım olacak olan, bugün çiğnenen yasaları, adaleti savunmak için.
Bu noktada "ayrımcı/türcü" olmamak bahanesiyle kedi-köpeklere yönelik hiçbir zulme sesi çıkmayan veganları da yukarıdaki listeye eklemek isterim. Kedi-köpek kurtarıyorum diye bana "türcü" diyen, "özgürlükleri kısıtlanıyor" bahanesiyle tek bir hayvana dahi evini açmayan; hadi sağlıklıları, sokakta özgür yaşayabilecek sağlıkta olanları geçtim, engelli hayvanlar için bile asla elini oynatmayan pek sevgili vegan arkadaşlar acaba ne yapıyorlar şu an? Çünkü lafa gelince "En hayvan sever biziz, herkese örnek olacağız" nutuklarını pek cömert atarlar. Engelliler için biz varız diyelim, sağlıklı bir hayvanın kafasına kürekli vurularak öldürüldüğü, diğerlerinin sırada beklediği, köpeklerin ağızlarının koli bantı ile bantlanarak canlı canlı gömüldükleri bir barınaktan bir hayvanın bile kurtarılması acil bir durumdur ve o anki "kurtarma" tüm felsefelerin üzerindedir. Önce can güvenliği olsun hayvanın, sonra her felsefeyi birlikte tartışırız, konuşuruz.
Ayrıştıran, ayrımcı olan biz değiliz, ben değilim. Kötüye ses çıkarmayan kesim beni (kendi adıma konuşayım) kendileriyle arama mesafe koymaya itiyor. Hem ne paylaşacağız ki artık? Ne diyeceğiz birbirimize? Hangi "Haklısın ama" kapatabilecek bu uçurumu?
Kedi-köpek sevip diğer hayvanlara her tür sömürüyü yaparken ağzından "tüm canlıların yaşam hakkı" lafını düşürmeyenlere diyecek lafım yok; çok önceden tükendi kelimelerim onlara karşı. Hayvanlar için toplantılar, eylemler sonrası dönercide görünce birini, ya da karşınızda peynirli börek yiyince en "Ben varım lan!" naraları atan, konu orada kapanıyor zaten. Eskiden "Bilmiyorlar belki" derdim. Ama artık akıllı telefonların bildirmediği bir şey kaldı mı?.. Bilinçli tercihler bunlar.
Bir duruşu, bir tavrı olmalı insanın, hayata karşı olmasa da kötüye, kötülüğe karşı. Şu noktada bile sesi çıkmayanlar, gerçekten hangi yüzle gelebileceksiniz bir daha kedi-köpek sevmeye? Hangi yüzle "Takma sen de bu kadar" diyebileceksiniz?.. "Diyebilecek misiniz?" demiyorum, adım gibi biliyorum ki diyeceksiniz. Ama hangi yüzle?
Aylardır sokak hayvanlarına ve bizlere karşı korkunç bir linç kampanyası başlatıldı. Hayvanlar katledildi, insanlar kurşunlandı, bugün bile sırf hayvan bakıyor, hayvanın yasasını savunuyor diye avukatlar darp ediliyor. Hayvan hakkını savunan insanlar "terör şube"ye alınıyor.
Bir gün o kürek size de kalkacak, adalet diyeceksiniz, destek diyeceksiniz. "Yasa var" diyeceksiniz. O gün işte, eşit olacağız.